ایمنی،بهداشت و محیط زیست (hse) در ایستگاه های کلرزنی
گندزدایی آب آشامیدنی با هدف انهدام عامل های میکروبی بیماریزا،کنترل میکروارگانیسم های مزاحم، ممانعت از رشد مجدد میکروبی در شبکه های آبرسانی و حذف یا تقلیل رنگ، طعم و بوی آب به انجام میرسد.نیل به موفقیت در این امر، تمهیدهای ویژهای از حوضهی آبریز تا مصرف کننده را طلب میکند و نخستین شرط تحقق آن، پیشبینی تمهیدهای مدیریتی و فنی برای ممانعت و یا تقلیل ورود آلاینده ها به منابع آب است. در رویکردهای نوین مدیریت کیفیت آب نیز، حفاظت منابع آب، به کارگیری فرآیندهای مناسب و حفاظت از آب تولید شده در مراحل ذخیره سازی و توزیع و سرانجام گندزدایی آب، به عنوان راهبردهای نیل به سلامت آب آشامیدنی اعلام و برای کنترل کیفیت آب در منابع تأمین، شاخص های کدورت، رشد جلبکها، رنگ، هدایت الکتریکی و رخدادهای هواشناسی، در تصفیه خانه ها، شاخص های غلظت و زمان تماس عامل گندزدا ،pH ، کدورت و رنگ و در شبکهی توزیع، شاخصهای کلر باقیمانده، کدورت، اشریشیاکلیگرماپای، شمارش جمعیت میکروبی (HPC) و فشار آب توصیه شده است.به دلیل مزایای متعدد کلرزنی در تحقق سلامت میکروبی آب، سازمان جهانی بهداشت به صراحت اعلام کرده است که”پیامدهای بهداشتی ناشی از فرآوردههای جانبی کلرزنی، در مقایسه با عدم کفایت انجام آن، بسیار جزیی است و کلرزنی آب بدون توجه به کنترل فرآورده های جانبی حاصل از آن باید انجام شود. مطالعه های اپیدمیولوژی محققان نیز نشان میدهد که احتمال ابتلا به سرطان ناشی از فرآوردههای جانبی کلرزنی در استخرهای شنا 25 و در آب آشامیدنی، 6 در میلیون است. برای اینکه آبی قابل استفاده باشد، علاوه بر حذف انواع آلاینده ها از آب و خارج کردن یونها و مواد رسوبی و کلوئیدی ، باید برای مصارف خانگی و بهداشتی ، عاری از باکتریها و ویروسهای مضر باشد. برای پاک کردن آب از اینگونه آلودگیها معمولاً به یک اکسید کننده قوی نیاز داریم.فرآیند حذف باکتریها و ویروسها از آب توسط یک اکسید کننده را گندزدایی مینامند. برای اینکار معمولا از ازن یا ترکیبات کلردار استفاده میشود.